معمولاً کشتی های مسافربری بزرگ، میزبان 1800 مسافر هستند که پذیرایی از آنها را بیش از 800 نفر از کارکنان و خدمه کشتی برعهده دارند.
از گذشته های دور بخش پیشران کشتی های بزرگ، شکل استانداردی داشته است. این بخش که مسؤولیت کنترل حرکت کشتی را بر عهده دارد، دارای قسمتی پروانه ای شکل در بخش عقبی کشتی و سکانی در پشت پروانه کشتی بوده و هدایت کشتی را در مسیر مشخصی بر عهده داشته است. اما امروزه بخش پیشران کشتی های مسافربری مجهز به سامانه های جدیدی شده که در مقایسه از عملکرد بهتری برخوردار است. این سیستم شامل یک موتور الکتریکی و پروانه است که در زیر بخش عقبی کشتی به یک مفصل لولایی سنگین که چرخش 360 درجه ای کشتی را امکان پذیر می سازد، متصل شده است.
در اطراف بدنه جانبی کشتی پیشران های قوسی شکل نصب شده اند که مانع از برخورد بدنه کشتی با اسکله یا دیگر موانع موجود در اعماق آب می شوند. جالب است بدانید که تأمین سوخت مورد نیاز برای سیستم های جدید طراحی شده در کشتی های بزرگ مسافربری، هزینه بسیار زیادی را به همراه خواهد داشت. وقتی کشتی با سرعت متوسط و تنها با کمک سه موتور در حال حرکت باشد. به ازای هر 1600 متر 90 گالن نفت سیاه سنگین مصرف می شود که در صورت افزایش سرعت حرکت کشتی و استفاده از 5 موتور سیستم سوخت مورد نیاز به ازای یک مایل جابه جایی به 150 گالن افزایش خواهد یافت.