سیاره نپتون

 نپتون اولین سیاره ای بود که وجود آن به صورت ریاضی پیش بینی شده بود

( دانشمندان دریافته بودند که اورانوس در مدارش تحت تاثیر شی نا معلومی در ورای مدارش قرار دارد )
 نپتون دارای قطر حدود 49000 کیلومتر می باشد که حدود 88/3 برابر ا قطر زمین است . نپتون چهارمین سیاره بزرگ در منظومه شمسی ما می باشد ( بعد از مشتری ، زحل ، اورانوس).
جرم نپتون بیشتر از 17 برابر جرم زمین است . اما جاذبه در نپتون تنها 19/1 برابر جاذبه زمین می باشد. این به آن دلیل است که چگالی آن بسیار کمتر از زمین است .

مدت شبانه روز در نپتون19 ساعت است و یک سال  نپتون معادل 8/164 سال زمینی است . در واقع تقریبا 165 سال زمین طول میکشد تا  نپتون یک بار خورشید را دور بزند . از زمانی که نپتون در سال 1846 کشف شد تا کنون هنوز یک دور کامل به دور خورشید طی نکرده است !

انحراف زاویه محور نپتون باعث به وجود آمدن فصول در این سیاره شده است.
نپتون با لایه ای ضخیم از ابرهایی که به سرعت در حال حرکتند پوشیده شده است. وزش باد، حرکت این ابرها را به 1100 کیلومتر در ساعت می رساند. ابرهایی که در فاصله دورتری از سطح سیاره قرار دارند عمدتا متان یخ زده می باشند. دانشمندان معتقدند که ابرهای تیره تر نپتون که در زیر ابرهای متان قرار گرفته اند سولفات هیدروژنند.

در سال 1989، سفینه ویجر 2 منطقه تیره ای را در نپتون پیدا کرد. این لکه به دلیل وجود توده های گازی که با سرعت بسیار فراوان در حال گردش بودند، ظاهر شده بود. این منطقه نقطه سیاه بزرگ نام گرفت و شبیه نقطه قرمز بزرگ در مشتری بود. اما در سال 1994، تلسکوپ فضایی هابل نشان داد که این لکه از بین رفته است.


نپتون 11 قمر شناخته شده دارد. تریتون  بزرگترین قمر این سیاره 2700 کیلومتر قطر دارد و در فاصله 354.760کیلومتری سیاره قرار گرفته است. این جرم تنها قمر در منظومه شمسی است که برخلاف جهت حرکت سیاره مادرش در چرخش است. تریتون مداری دایره شکل دارد و در مدت 6 روز زمینی یک بار دور نپتون می چرخد. احتمالا تریتون زمانی دنباله دار بزرگی به دور خورشید بوده و در مقطعی این دنباله دار گرفتار گرانش نپتون شده است.

دانشمندان مدارکی کشف کرده اند که ثابت می کند گدازه های آتشفشانی که در گذشته در این قمر فوران کرده اند ترکیبی از آب و آمونیا بوده اند. این ترکیب امروزه به شکل یخ زده در سطح تریتون وجود دارد. دمای سطحی این قمر 235- درجه سانتیگراد است. در واقع سردترین جائیست که در کل منظومه شمسی وجود دارد. تعدادی آتشفشان در سطح تریتون فعال باقی مانده اند و کریستالهای یخ نیتروژن را تا ارتفاع 10 کیلومتری سطح این قمر به بیرون پرتاب می کنند.

در آگوست 1989، سفینه ویجر 2 نخستین تصاویر تهیه شده در فاصله نزدیک را از این سیاره و برخی از اقمارش تهیه کرد. این سفینه همچنین به وجود حلقه های نپتون و شش قمر آن به پی برد.

منبع : مرکز نجوم آوا استار