کشف ستاره های دنباله دار در مدار سیاهچاله ای عظیم

رصدهای جدید تصاویری از ستاره های دنباله دار شبح واری را نشان می دهند که در دهانه سیاهچاله ای بزرگ در گردش هستند.

به گزارش خبرگزاری مهر، گروهی از اخترشناسان اروپایی و آمریکایی به تازگی با استفاده از تلسکوپ فضایی سوزاکوی ژاپنی ها به مطالعه تشعشعات ساطع شده از سیاهچاله ای پرداختند که جرمی 10 میلیون برابر خورشید دارد این سیاهچاله عظیم الجثه در هسته کهکشان مارپیچی NGC 1365 قرار گرفته و 56 میلیون سال نوری از زمین فاصله دارد.

با کمک گرفتن از انطباق تصادفی مسیر تلسکوپ فضایی و سیاهچاله اخترشناسان توانستند ابرهای عجیب به شکل ستاره های دنباله داری را ردیابی کنند که در نزدیکی سیاهچاله با سرعتی وحشتناک برابر هزاران مایل بر ثانیه در حرکتند.

"جیمز ریوز" از دانشگاه کیل معتقد است ستاره های دنباله دار رصد شده با ستاره های دنباله دار یخی عظیمی که در منظومه خورشیدی یافت می شوند متفاوت بوده و از بقایای داغ و گازی ستاره ای که توسط این سیاهچاله از هم دریده شده، به وجود آمده اند.

این کشف غیر طبیعی احتمال وجود ابرهای گازی ستاره مانند در اطراف تمامی سیاهچاله های بزرگ را مطرح می کند، احتمالی که می تواند شیوه مدلسازی چگونگی بلعیده شدن ستاره ها را توسط این شکارچیان کیهانی تغییر دهد.

فورانی از ذرات بسیار داغ از دهانه سیاهچاله مورد بررسی به خارج پرتاب شده و نقاط درخشانی از نور را در تصاویر پرتو ایکس تلسکوپ سوزاکو به وجود آورده است. دانشمندان از گذشته می دانستند که چنین ابرهایی باید وجود داشته باشند، اما از آنجایی که تا کنون امکان رصد آنها به این شکل فراهم نیامده بود، شکل واقعی ابرها ناشناخته باقی مانده بودند.

این ابرها در فاصله ای 10هزار برابر فاصله میان زمین و خورشید در مدار سیاهچاله در حرکتند. سر هر یک از این ابرها ابعادی برابر ابعاد خورشید داشته و دنباله آنها طولی برابر 150 میلیون کیلومتر دارد. با سرعتی که سیاهچاله در حال بلعیدن مواد است، دانشمندان انتظار ندارند این ستاره های دنباله دار گازی عمری بیش از چند ماه داشته باشند. با این حال دانشمندان بر این باورند سیاهچاله ها دارای مخازن دائمی از ستاره های محکوم به فنا هستند تا با استفاده از آنها بتوانند ابرهای ستاره مانند خود را احیا کنند.

بر اساس گزارش نشنال جئوگرافیک، با وجود اینکه محققان تنها دو ابر را در مدار سیاهچاله NGC 1365 مشاهده کرده اند، بر این باورند توده ای از این ابرها در اطراف این سیاهچاله وجود دارد. به گفته "ریوز" با وجود اینکه تنها چند نمونه از این ابرها در مسیر دید ما قرار گرفته و امکان رصد آنها به وجود آمده است، احتمال وجود بیش از 10 میلیون نمونه دیگر از این ابرها در مدار سیاهچاله وجود دارد.