«مستقیم تا مریخ» نسبت به آن طرح ابتدایی همه چیزدار اساسا تغییر کرده بود. نخست، خودرویی فقط باری سوار بر موشکی قابل مقایسه با ساترن 5 عصر آپولوها به فضا می رود. این فضاپیما شامل یک خودرو بازگشت به زمین است که سرانجام فضانوردان را به خانه بازمی گرداند. خودرو بازگشت به زمین بدون سوخت اضافی برای پرواز بازگشت روی سطح مریخ فرود می آید. در عوض حامل سخت افزار استفاده درجا از منابع (ISRU) است. این وسیله شامل تجهیزات فراوری شیمیایی خودکار، یک ژنراتور الکتریکی هسته ای و ماده خام هیدروژن مایع است. سپس تجهیزات ISRU ماده خام را با دی اکسیدکربن از جو مریخ ترکیب و متان و اکسیژن را برای سوخت موشک تولید می کند.
(در مطلب پیشین به کلیاتی درباره سفر انسان به مریخ پرداختیم. در این نوشته به چگونگی تولد طرح «مستقیم تا مریخ» که ایده ای برای سفر انسان به مریخ است خواهیم پرداخت.)
داستان های علمی _ تخیلی پر است از فضاپیماهای عظیمی که به سادگی رفتن به فروشگاه برای خرید یک بطری شیر، از این سیاره به آن سیاره می روند اما در پروازهای واقعی میان سیاره ای چنین نیست.
چند وقتی است که بحث سفر انسان به مریخ به طور جدی در حال بررسی است و هر چند وقت یک بار اخباری در این زمینه منتشر می شود. از زمانی که باراک اوباما، رییس جمهور آمریکا، پروژه بازگشت فضانوردان به کره ماه را لغو کرد، عده ای گمان می کنند ناسا به طور جدی رویای بردن انسان به مریخ را در سر دارد. در این مطلب و مطالب بعدی به بررسی موضوع سفر انسان به مریخ می پردازیم.
فرستادن فضانوردانی برای کاوش مریخ ممکن است سخت ترین سفر در تاریخ تمدن نوع بشر باشد. 4 تا 6 انسان باید 6 ماه تمام را در حال رسیدن به سیاره سرخ در یک قوطی آلومینیومی سپری کنند. پس از فرودی ترسناک بر سطح سیاره سرخ این فضانوردان حدود 600 روز زمینی به زندگی در مکان هایی تنگ ادامه می دهند تا زمین در مدارش به نقطه ای برسد که سفر به خانه امکان پذیر شود. سرانجام این کاوشگران بی باک دوباره در یک قوطی آلومینیومی از سطح مریخ بلند می شوند و درسفری 6 ماهه به سوی زمین بازمی گردند. البته ورود پرسرعت و شتاب آنها به جو زمین – 2.5 سال پس از ترک خانه - مایوس کننده به نظر می رسد.
دانشمندان معتقدند کل کهکشان و منظومه شمسی، یعنی همه ستارهها و سیارهها، از موادی تشکیل شدهاند که آن را غبار بین ستارهای مینامند. اما تا به حال اطلاعات درستی در مورد این مواد به دست نیامده است. حالا، کشف دو ذره احتمالی از غبار بین ستارهای، بعد از چهار سال جستجو در منظمه شمسی، آنها را به وجد آورده است.
دانشمندان میگویند بالاخره به اولین ذرات غبار بین ستارهای، دست یافتهاند. غبار بین ذره ای واحدهای ساختاری پایهای خورشید، زمین و سایر سیاره های منظومه شمسی است. رسیدن به این کشف نیاز به گروهی از داوطلبان، از جمله یک مرد کانادایی داشت که روزانه حدود 15 ساعت را به مطالعه آنلاین تصاویر میگذراندند و در نهایت هم وی برنده بخت آزمایی غبار بین ستاره ای شد.
به گزارش نیچر، سفینه استارداست ناسا که در سال 1999/ 1378 با هدف جمعآوری غبار بین ستارهای و آوردن آنها به زمین راهاندازی شد، بالاخره توانست برای اولین بار مقداری از آن را جمعآوری کند. در واقع این کشف مدیون چهار سال تلاش بیش از 27هزار داوطلب در سراسر جهان است که 71 میلیون تصویر گرفته شده توسط استارداست را به دقت بررسی کردهاند.
ادامه مطلب ...یک شمش کریستالی تیتانیوم با درجه خلوص ٩٩٧ / ٩٩ درصد. تیتانیوم عنصری است فلزی، کمیاب، سبک وزن و بسیار مقاوم در برابر خوردگی، که از آلیاژ آن در ساخت بدنه هواپیماهای پرسرعت استفاده میشود.
جستجو برای یافتن حیات فرازمینی همچنان ادامه دارد. بسیاری از دانشمندان بزرگ به
وجود موجوات فضایی یقین دارند و سالهاست که در تکاپو برای یافتن نشانه هایی از آنها
دست به مطالعات گسترده زده اند. در قسمت اول این مقاله ، برخی فاکتورهای حیات در
سیارات فراخورشیدی را مورد برسی قرار دادیم. در ادامه به نکات مهمتری خواهیم
پرداخت.
در تعدادی از شبیه سازی هایی های کامپیوتری که در سال اخیر انجام شد ،((
دیوید اسپیجل )) از دانشگاه کرینتون کشف کرد که فاکتور هایی از قبیل حرکت چرخشی یک
سیاره غیر قابل سکون و یا سرعت حرکت وضعی آن می تواند موقعیتی برای نگه داری آب و
تامین حیات ایجاد کند.
هنگامی که این تغییر محوری با تغییر در سرعت حرکت
وضعی ترکیب شد، تابستان های سیاره تا حدی گرم شدند که یخ موقتاً در قطبی از سیاره
که به سمت ستاره ی میزبان بود آب شد. این آب مایع، تنها هنگامی در شبیه سازی های
کامپیوتری به وجود آمد که سرعت حرکت سیاره از زمین بیشتر شد . به علاوه به دلیل
افزایش نیروی گریز از مرکز ، حرکت جریان هوا از قطبین به استوای سیاره ، مشکل تر
شد.
به نظر می رسد که سیاره های خاکی خارج از منظومه ی شمسی ما نه چندان سرد و نه چندان گرم، بلکه دارای دمای مناسب برای میزبانی حیات باشند.این موضوع مانند لیستی از فاکتور های ساده به نظر می رسد ، اما پیدا کردن سیاره ای که تمام مشخصات لازم را در بر گیرد، دهه هاست که ذهن ستاره شناسان را به خود مشغول کرده است .سیاره ای که در فاصله ای مناسب به دور ستاره ی خود می چرخد ، فاصله ای که آب سطح آن را نه به صورت بخار یا یخ بلکه به صورت مایع حفظ کند.
در حال حاضر این موضوع روز به روز واضح تر میشود که مسئله ی پیدا کردن آنچه یک سیاره را قابل سکونت می کند، به سادگی پیدا کردن آن سیاره نیست.
فاکتور های زیادی از قبیل جرم ، اتمسفر ، ترکیب سیاره و مدار چرخش آن به دور نزدیک ترین ستاره ی میزبان از جمله مواردی هستند که همگی بر قابلیت توان نگه داری آب مایع که عنصری اساسی برای حیات است ، تاثیر می گزارند.
زندگی در ماه، سیاره های جدید، کشف آب در ماه، باز هم آب در فضا، سرانجام آب را
یافتیم ...، به دنبال زمینی دیگر، اقیانوس فضایی!، گلخانه ای روی ماه و
...
تمامی مطالب بالا نشان دهنده تلاش بشر برای یافتن حیات در سایر نقاط
کیهان است. در این نوشته قصد داریم موضوع حیات در سایر مناطق خارج از زمین را مورد
بررسی قرار دهیم و متوجه شویم که این موضوع از چه زمانی آغاز شد و چه سرانجامی
خواهد داشت.
ما در جهان بسیار بزرگی زندگی می کنیم که زمین ما در آن هیچ هم به حساب نمی آید! این پرسش که آیا ما در عالم تنهاییم، در طول تاریخ ذهن بشر را پیوسته به خود مشغول کرده است. در واقع داستان یافتن حیات فرازمینی و مکان مناسب برای زندگی موجودات زنده، از زمانی آغاز شد که بشر فهمید در چه دنیای عظیمی زندگی می کند. دانشمندان در آن زمان از خود پرسیدند آیا ما تنها موجودات زنده در عالم هستیم؟ و آیا تنها مکان مناسب برای زندگی در عالم کره زمین است؟ تا اواخر قرن گذشته، فناوری ما آن قدر پیشرفت نکرده بود که پاسخ این معما را خارج از دایرهی حدس و گمان و نزدیکبه دنیای منطقی پیدا کنیم. با افزایش سطح دانش بشر درباره محیط اطرافمان و میلیون ها شکل دیگر حیات که امروزه روی زمین وجود دارند یا حتی منقرض شدهاند، تصورمان درباره ی منشا و ماهیت حیات متحول شده است.
وزن و سرعت فرود هواپیماهای غول پیکر امروزی بقدری بالاست که ترمز هیدرولیکی هواپیما به تنهایی توان متوقف کردن آن را در یک فاصله معین و کوتاه را ندارد پس بنابراین ما نیازمند ابزارهای دیگری هستیم تا بلکه بتوانیم مقداری از سرعت هواپیما را قبل از برخورد چرخها به زمین بکاهیم. یک وسیله ساده و در عین حال مفید میتواند این باشد که ما جریان هوای خروجی از موتور را عکس نمائیم وقتی که ما این کار را انجام میدهیم علاوه براینکه ما مقداری از نیروی جلوبرندگی موتور را حذف کرده ایم در عین حال توانستهایم مقداری شتاب در خلاف جهت سرعت به هواپیما بدهیم.
موشک کروز که اسم خود را از تعریف پرواز کروز برای هواپیما گرفته است به موشکی گفته میشود که بیشتر مسیر خود را در حالت پایدار و نزدیک به زمین طی میکند. چنین موشکی توانایی بالایی در حمل سرجنگیهای سنگین برای حمله به اهداف زمینی داشته و یکی از تسلیحات مهم و راهبردی بسیاری از ارتشهای جهان است. موشک کروز یک موشک بلندبرد با توانایی پرواز در ارتفاع پایین است. این گونه موشکها معمولا از پیشرانش جت برای پرواز استفاده میکنند که به موشک اجازه میدهد به صورت ممتد و در مدت زمان طولانی پرواز کند. از نقطه نظر پیشرانه و تولید نیروی برآ این موشک شباهت بسیار زیادی با هواپیما داشته و میتوان آن را هواپیمای بدون خلبانی نامید که هدف اصلی از طراحی و ساخت آن حمل سرجنگیهای معمولی یا حتی هستهای با قدرت نابودی بالا در فاصله طولانی است.