چند وقتی است که بحث سفر انسان به مریخ به طور جدی در حال بررسی است و هر چند وقت یک بار اخباری در این زمینه منتشر می شود. از زمانی که باراک اوباما، رییس جمهور آمریکا، پروژه بازگشت فضانوردان به کره ماه را لغو کرد، عده ای گمان می کنند ناسا به طور جدی رویای بردن انسان به مریخ را در سر دارد. در این مطلب و مطالب بعدی به بررسی موضوع سفر انسان به مریخ می پردازیم.
فرستادن فضانوردانی برای کاوش مریخ ممکن است سخت ترین سفر در تاریخ تمدن نوع بشر باشد. 4 تا 6 انسان باید 6 ماه تمام را در حال رسیدن به سیاره سرخ در یک قوطی آلومینیومی سپری کنند. پس از فرودی ترسناک بر سطح سیاره سرخ این فضانوردان حدود 600 روز زمینی به زندگی در مکان هایی تنگ ادامه می دهند تا زمین در مدارش به نقطه ای برسد که سفر به خانه امکان پذیر شود. سرانجام این کاوشگران بی باک دوباره در یک قوطی آلومینیومی از سطح مریخ بلند می شوند و درسفری 6 ماهه به سوی زمین بازمی گردند. البته ورود پرسرعت و شتاب آنها به جو زمین – 2.5 سال پس از ترک خانه - مایوس کننده به نظر می رسد.
در سفر به ماه، فرصت انصراف از ماموریت در هر لحظه، از سکوی پرتاب تا انتهای مسیر، وجود دارد. اما در سفر به مریخ چنین نیست. وقتی فضاپیما زمین را ترک کرد، فضانوردان ملزم به تحمل این مدت زمان هستند. رفتن به ماه مثل چند کیلومتر پارو زدن و دور شدن از یک بندر است. اما رفتن به مریخ مثل طی کردن چندین هزار کیلومتر در بشکه ای غوطه ور در اقیانوس است. سفری سخت؟ بله. اما ناممکن؟! طرفداران سفر به مریخ بر این باورند که ناممکن نیست. برخی بر این باورند که با تامین بودجه و تعهد به انجام آن به اندازه فشار بر ماموریت آپولو برای رسیدن به ماه، می توان در دهه آینده جای پای بشر را بر سطح مریخ نیز دید.