چنین ساختارهایی وزنی برابر 12 هزار تن خواهند داشت، انرژی آنها از از سوختهای دیزلی تامین شده و در هر واحد آن 270 نفر سکونت خواهند داشت.
ایده اصلی این است که با اتصال دادن این ساختارها به یکدیگر کلان شهری شناور و مجهز برای سکونت میلیونها انسان به وجود بیاید. اما برای اجرای این طرح ها یک مشکل بزرگ وجود دارد. "تیل" امیدوار است بتواند این شهرها را خارج از حوزه قانونی ساحلی کشورهای موجود در جهان بنا کند.
شاید بتوان این طرح را برنامه ای آزادی خواهانه نامید اما تیل امیدوار است هر یک از این کلانشهرها را با انواع مختلف حکومتی مورد آزمایش قرار دهد. در برخی از موارد وی امیدوار به بنای شهرهای شناوری با بیشترین میزان رفاه و جنگ افزار است که در آن محدودیتهای سلاحی کمتر خواهد بود.
شناور شدن دموکراسی بر روی آب اقیانوسها
شهرهای شناور آزمایشی که در آنها ساختمانهای اداری نیز وجود خواهند داشت در اوایل سال آینده در فواصل طولانی از سواحل سن فرانسیسکو در آب رها خواهند شد.سرمایه گذارانی مانند تیل بر این باورند که چنین شهرهایی می توانند فرصت مناسبی را برای ایجاد احساسات بشردوستانه و ایجاد دموکراسی واقعی به وجود آورند، در حالی که منتقدان معتقدند اجرای چنین برنامه ای در واقع کابوسی لجستیکی و پیرامونی بوده و دور از هر نوع برنامه ریزی شهری قابل قبول است.بر اساس گزارش دیسکاوری، با این همه به نظر می آید این طرح در حال عبور کردن از مرحله طرح و برنامه و تبدیل شدن به پدیده ای واقعی در زمان کنونی است.